معرفی ۱۷ گنبد نمکی مدفون و غیرمدفون براساس داده های لرزه ای در تنگه هرمز (بلوک e)

مطالعات زمین شناسی و تهیه نقشه های سطحی و زیر سطحی برای نمایش ساختارهای تکتونیکی و سیر تکاملی وقایع زمین شناسی، یکی از مسائلی است که همواره مورد توجه زمین شناسان بوده است. هدف اصلی در این مطالعه شناسایی گنبدهای نمکی موجود در تنگه هرمز با استفاده از داده های زیرسطحی است . منطقه مورد مطالعه در جنوب ایران و در تنگه هرمز واقع شده است. این منطقه برای شرکت نفت تحت عنوان بلوک e با مختصات °55 تا °56 طول شرقی و                                                    '30 °25 تا °27 عرض شمالی شناخته شده است. به منظور ساخت مدل سه بعدی ساختارهای نمکی مدفون تنگه هرمز از داده های چاه، خطوط لرزه ای، به همراه نقشه ugc زمانی رأس سازند داریان و نرم افزار پترل استفاده شده است. نقشه های پراکندگی هفده گنبد نمکی مدفون و رخنمون یافته در گستره تنگه هرمز و نیز مختصات مرکز هر کدام به همراه عمق دفن آنها از جمله نتایج به دست آمده از این مطالعه است. تمرکز این دیاپیرها در بخش غربی تنگه هرمز است و احتمال می رود ضخامت سازند هرمز در این بخش بیش از بخش های شرقی و مرکزی باشد. در نهایت هشت گنبد به نقشه پراکندگی گنبدهای نمکی ایران اضافه گردید. فاصله مابین هرکدام از این گنبدها در بخش دریایی در حدود km 35 برآورد شد و مشخص گردید دیاپیرهای نمکی جنوب ایران منطبق بر روند ne-sw یا همان روند خطواره هندورابی است.